Kiedy w lutym Niemcy rozpoczęli ofensywę na froncie wschodniopruskim, przejęli inicjatywę od Rosjan na froncie nad Narwią. W tym samym czasie Rosjanie zaczęli wycofywać się z frontu Mackensena. W związku z tym niemieckim problemem było wchłonięcie rezerw przeciwnika, zanim będzie za późno.
Niemiecka grupa wojskowa pod dowództwem generała von Gallwitza zaatakowała Rosjan w rejonie Narwi. W trakcie bitwy Gallwitz zapędził swoje oddziały na pozycje w pobliżu Lipnik i zepchnął przeciwnika do Ostrolenki i Blendosielska. Pomimo ciężkiej porażki pod Dzbondzem, 26. dywizja zdołała przebić się na lewy brzeg obrońców, a przy okazji powstała dywizja 38. dywizji.
Sytuacja zmieniła się jednak, gdy VIII. Armia otrzymała rozkaz przeprawienia się przez Narew. Broniąca się dywizja strzegła przyczółka w Bagno Pulwy, podczas gdy 35. i 36. dywizja nacierały wzdłuż Narwi. Obie dywizje przekroczyły rzekę w Rowach i Kalinowie.
Następnego dnia Rosjanie, straciwszy głównych obrońców, ewakuowali miasto. Jednak po zaciętym kontrataku Rosjanom nie udało się odzyskać miasta. Zamiast tego wycofali się do lasu po drugiej stronie Narwi. To zapoczątkowało serię niemieckich ataków, które ostatecznie doprowadziły do poddania się rosyjskich sił pod Ostrolenką.
23 lipca Niemcy posunęli się naprzód na prawie połowę dystansu dzielącego ich linię od Narwi. Rosjanie nie wykazali jednak żadnych istotnych rezerw. Ich kontrataki, choć nie były dojrzałe, prawie się udały.
Wczesnym popołudniem sytuacja znów się zmieniła. Rosyjskie kontrataki nie były w stanie powstrzymać Niemców. Do nocy Niemcy dotarli do Narwi. Umocnili się na prawym brzegu, wyprzedzając lewy pod Rozhanem. W międzyczasie 83 Dywizja, która przybyła ze wschodu, została przydzielona do I Korpusu. W rezultacie mieszane elementy 2. i 37. dywizji zostały połączone z 83. dywizją. Te elementy były nieskuteczne wobec VIII, XVII i 85 Dywizji. W rezultacie bitwa na lewym brzegu Narwi toczyła się stosunkowo wolno.
Bitwa na froncie narwiańskim zakończyła się 3 sierpnia. Mimo że rosyjskie kontrataki trwały nadal, Niemcy dobrze się zaprezentowali. Prawdopodobnie Niemcy mieli tylko marginalną przewagę. Jednak szybkość bitwy była kluczowa. Gdyby się nie skończyła, Rosjanie mogliby wysłać duże siły, by przeciwdziałać Niemcom, albo mogliby po prostu utrzymać linię i pozwolić Niemcom na zatrzymanie się.
W kolejnych dniach Niemcy posuwali się naprzód na lewym i prawym brzegu rzeki. Sytuacja stawała się coraz trudniejsza, gdy pojawiały się problemy z zaopatrzeniem. Mimo to Niemcom udało się zdobyć Narew i ruszyć na północny wschód.