Jeśli obawiasz się, że możesz mieć guza tarczycy, ważne jest, żebyś dowiedział się jak najwięcej o tej chorobie. Chociaż nie wiadomo dokładnie, jak rośnie guz, są pewne rzeczy, które możesz zrobić, aby zwiększyć swoje szanse na opanowanie choroby. Metody te obejmują przestrzeganie planu leczenia, utrzymywanie zdrowej diety i dbanie o dobrą kondycję fizyczną.
Złośliwe a łagodne guzki tarczycy
Oszacowano, że u połowy dorosłych osób w wieku 60 lat pojawią się guzki tarczycy. Większość tych guzków jest łagodna, ale niektóre mogą wymagać leczenia. Guzki te mogą być wolno rosnące lub agresywne.
Guzki złośliwe, z drugiej strony, charakteryzują się większym tempem wzrostu i większą liczbą obserwacji. Aby ocenić różnice w tempie wzrostu, badacze przeanalizowali dane ze 126 złośliwych i 1363 łagodnych guzków tarczycy. Używając modeli regresji, ocenili korelację między tempem wzrostu a ryzykiem złośliwości.
Autorzy podzielili guzki na podgrupy na podstawie wyglądu w USG. W podgrupie A największy guzek mierzył 12,1-14,2 mm. W podgrupie B największy guzek mierzył 4,2 ml, a w podgrupie C 27,1 ml.
Guzki o średnicy mniejszej niż jeden cm zostały wykluczone z badania. Rozmiar określono jako znaczny, jeśli wzrost wynosił co najmniej dwa mm.
Guzki tarczycy zostały sklasyfikowane zgodnie z systemem klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Tarczycowego. Te guzki zostały następnie sklasyfikowane jako łagodne lub złośliwe na podstawie prawdopodobieństwa złośliwości.
Po pięciu latach obserwacji 109 pacjentów miało guzki, które zwiększyły swój rozmiar. Wśród nich 62 procent miało guzki łagodne, a 25 procent – złośliwe. Autorzy nie znaleźli jednak wiarygodnego sposobu identyfikacji pacjentów z wysokim prawdopodobieństwem wystąpienia wzrostu guzków.
Działania onkogenetyczne powodują proliferację komórek i wzrost guzów
Kompleks transkrypcyjny p27-cJun jest krytycznym regulatorem wzrostu guzów. Po fosforylacji na C-końcu, p27 aktywuje EMT i inne programy genów onkogennych. Jednak dokładne mechanizmy regulujące aktywność transkrypcyjną p27-cJun pozostają niezidentyfikowane.
MYC jest głównym regulatorem wielu podstawowych procesów, w tym wejścia w cykl komórkowy, metabolizmu i biogenezy rybosomów. Ulega nadekspresji w ponad połowie wszystkich ludzkich guzów, a mutacje w MYC są związane z rozwojem nowotworów. Ponadto duplikacje genów, translokacje chromosomalne i mutacje somatyczne mogą zwiększać stabilność MYC. Zmiany te mogą być przyczyną powstawania nowotworów.
Komórki nowotworowe uzależniły się od nieprawidłowych programów transkrypcyjnych, które wspomagają ich niekontrolowany wzrost. Aby sprostać tym wymaganiom, w genomach tych komórek często pojawiają się superenhancery. Super-enhancery to regiony genomu gęsto upakowane kilkoma enhancerami. TF wiążą się z tymi wzmacniaczami i zmieniają program transkrypcyjny.
Faktory transkrypcyjne (TF) kontrolują ekspresję genów w prawidłowych tkankach i są kluczowe w utrzymaniu tożsamości komórek. Są one podzielone na trzy główne grupy: ogólne TF, główne/liniowe TF i sygnalizacyjne TF. Wszystkie oddziałują z określonymi miejscami w genomie. Chociaż ich funkcja i rola w raku nie są jeszcze znane, stwierdzono, że odgrywają kluczową rolę w rozwoju nowotworu.
Możliwości leczenia anaplastycznego raka tarczycy
Możliwości leczenia anaplastycznego raka tarczycy zależą od stadium choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Nie ma konkretnego lekarstwa na anaplastycznego raka tarczycy, ale istnieją metody leczenia, które pomagają spowolnić wzrost guza i złagodzić objawy.
Niektóre formy anaplastycznego raka tarczycy są leczone chirurgicznie. Istnieje jednak niewielka liczba pacjentów, którzy mogą potrzebować chemioterapii lub radioterapii. Resekcja chirurgiczna może być również połączona z radioterapią adiuwantową, co może zwiększyć szansę na dłuższe życie.
Leczenie anaplastycznego raka tarczycy to wysiłek zespołowy pacjenta, jego lekarza i członków rodziny. Celem jest znalezienie planu leczenia, który jest zrównoważony, aby wyleczyć nowotwór i uniknąć asfiksji.
Anaplastyczny rak tarczycy jest bardzo agresywny. Może zaatakować inne części ciała, w tym węzły chłonne i tchawicę. Leczenie pacjenta musi być tak dobrane, aby zminimalizować komplikacje, takie jak nawrót choroby i utrata innych ważnych organów.
Oprócz konwencjonalnych metod leczenia, opracowywane są nowe leki do walki z anaplastycznym rakiem tarczycy. Jeden z nich, selpercatinib, jest ukierunkowany na białko RET, które jest niezbędne do wzrostu nowotworu.
Inny lek, larotrectinib, jest ukierunkowany na gen NTRK, który może być zmieniony w niektórych postaciach raka anaplastycznego tarczycy. Do walki z nowotworem można stosować także inne leki, np. leki do immunoterapii.